Ga je naar New York? 7 redenen om Harlem te bezoeken!
Bij New York denk je al gauw aan de hoge gebouwen, de drukte op Times Square en de fantastische musicals op Broadway. Veel van de bezienswaardigheden bevinden zich in Manhattan, waar de meeste toeristen naartoe gaan. En begrijpelijk, want ook ik als toerist wilde toch zeker wel langs het Vrijheidsbeeld varen, de Brooklyn Bridge over wandelen en Times Square met eigen ogen zien.
Maar New York is zo’n grote miljoenenstad, dat we zelfs na een bezoek van zes dagen zeker terug willen. Zo wil ik dolgraag naar de New York Knicks om een basketbal wedstrijd mee te maken. Ik snap echt weinig van de spelregels, maar als het sfeertje net zo is als in de film, dan moet ik dat een keer beleven.
In zes dagen tijd hebben we echter wel een hoop andere dingen gezien in deze fantastische stad. Na vier dagen Manhattan en een dag Brooklyn brengen we de laatste dag een bezoek aan Harlem. Dat is echt een totaal ander deel van New York. Dus ben je van plan om binnenkort naar The Big Apple te gaan? Sla dan Harlem zeker niet over!
Mijn eerste indrukken van de Dominicaanse Republiek
We stappen uit het vliegtuig en een beklemmende warmte komt ons tegemoet. Na de frisse airco in het vliegtuig moeten we nog omschakelen. Als ik om mij heen kijk, zie ik voor het eerst een luchthavengebouw waar ik vrolijk van word. De lokale architect zorgt voor een Caribisch tintje en met de rieten daken lijkt het bijna alsof we een gezellige strandtent binnen komen.
De eerste stop is bij een balie, waar we tien euro betalen voor een soort visum. De man ziet een twintig euro biljet in mijn handen, is blij dat hij het verhaal niet voor de zoveelste keer uit hoeft te leggen en pakt het biljet gretig aan.
We sluiten aan in de volgende rij en wachten tot we de douane door mogen. De man die de stempels in het paspoort verzorgt, kletst gezellig met zijn collega. Mijn Spaans is verre van vloeiend, dus het kan zomaar gaan over de wasmachines die bij de lokale verkoper in de aanbieding zijn.
Pats, boem, onze stempel staat erin en we lopen door naar de bagage…
Benieuwd hoe mijn eerste indrukken zijn van de Dominicaanse Republiek?
Zo komt deze thuisblijver de week door
Een week lang heb ik het rijk voor mezelf. Helemaal alleen thuis. Voor sommige mannen is dat letterlijk de hel. Die hebben geen idee wat ze de hele week moeten doen , maar ik vind het af en toe wel lekker.
Net als dat Linda het fijn vindt om vaak op vakantie te gaan, vind ik het niet erg om alleen thuis te zijn. Ik vermaak me wel.
De afgelopen dagen krijg ik regelmatig de vraag hoe zo’n week er dan uitziet. “Wat doe je dan allemaal?” “En mis je Linda niet?” Ik heb het verhaal deze week zo vaak verteld, dus hier met jou delen is een kleine moeite.
Misschien ben of ken jij nog wel een thuisblijver die geen idee heeft hoe hij zijn week in moet vullen. Laat dit dan inspiratie zijn. En als jij zo’n reislustig type bent… Maak je geen zorgen. Wij thuisblijvers redden ons wel.
Ook voor de thuisblijver is het vakantie: rust, ontspanning en geen zorgen
“Ik ben volgens mij nog nooit zo relaxed op reis gegaan. Alles is ingepakt en ik heb tijd over. Dat is me nog nooit gebeurd!” Linda kijkt me stralend aan terwijl ze me dit vertelt. ’s Ochtends ging ik even naar mijn werk, maar rond kwart voor elf reed ik naar huis om haar op het station te zetten. Samen met een vriendin gaat ze een week naar de Dominicaanse Republiek.
Ze stopt nog even snel een paar spullen in haar bomvolle tas en dan is het echt tijd om te gaan. We zitten nog niet in de auto… “Heb ik mijn bril wel meegenomen?” Ondertussen haalt ze haar rugtas overhoop om de bril te zoeken. “Gelukkig, hij zit helemaal onderin, we kunnen rijden!”
Tien meter verder, we zijn de straat nog niet uit. “Shit, volgens mij ligt mijn zonnebril nog binnen.” Hup, auto in z’n achteruit en terug naar huis. En dan kan ik het niet laten: “Fijn he? Zo relaxed op vakantie gaan?”
Reizen is geweldig, maar die tas inpakken… Wat een drama!
Er zijn maar weinig dingen die ik niet leuk vind aan reizen. Zelfs vroeg opstaan doe ik met plezier en vaak is dat het enige moment dat ik voor de wekker al wakker ben. Verder is vroeg opstaan echt niet voor mij uitgevonden, al heb ik dus zo mijn momenten.
Maar die tas inpakken…ik vind het één grote ramp. Ik krijg het elke keer voor elkaar om alles op het laatste moment te doen. Het maakt niets uit dat ik al weken of maanden weet wanneer ik vertrek.
Daarnaast ben ik niet snel met inpakken en slingert er overal wel iets door het huis. Al schijnt dit wel vaker te gebeuren als ik mijn wederhelft geloof, maar die discussie bewaar ik maar voor achter de schermen.
Vandaag is het dus weer zo’n dag. De dag dat ik mijn tas mag inpakken en als een kip zonder kop door het huis loop…