3 keer opnieuw beginnen: frustraties bij het maken van een fotoalbum

Fotoalbum

De reis zit erop, na twee dagen lijkt het alsof je nooit bent weg geweest en het enige dat je af en toe terug brengt naar die mooie reis zijn de herinneringen en de foto’s.

De tijd van foto’s inplakken met een Pritt stift en fotohoekjes zijn al jaren voorbij, want tegenwoordig maakt bijna iedereen een digitaal album. Als dat al gebeurt, want ik heb nog foto’s van diverse reizen op mijn computer staan waar nog nooit iets mee gedaan is. Zonde eigenlijk.

Een fotoalbum maken, gaat bij mij niet zonder slag of stoot. Vaak schuilen er eerst uren frustratie in, want ik ben niet snel tevreden. Deze keer is het niet anders. Ik ben begonnen aan een fotoalbum en heb al een paar keer de neiging gehad om mijn computer à la minute uit te zetten.

Benieuwd of het goed komt met mijn fotoalbum?

Op zoek naar die ene fantastische foto

Op reis gaan zonder camera is natuurlijk geen optie. De beelden en ervaringen moeten worden vastgelegd. Daarbij is het de uitdaging om alles zo mooi mogelijk weer te geven.

Sinds een aantal jaar ga ik op pad met een spiegelreflexcamera. Vlak nadat ik de camera kreeg, de oude van mijn vader, volgde ik al eens een cursus waarbij de technische aspecten aan bod kwamen. Leuk, zo’n camera, maar ik had geen idee wat ik ermee kon doen.

Na die cursus duurde het eigenlijk nog wel even voordat het kwartje viel. Ik wist inmiddels hoe ik bepaalde instellingen kon aanpassen, waardoor ik niet op de automatische stand fotografeerde en er meer mee kon doen. ‘Oefening baart kunst’ was hierbij zeker van toepassing op mij.

In maart kwam er een jaartje bij op de teller en van Martijn kreeg ik een geweldig verjaardagscadeau: een cursus reisfotografie. Wederom bij dezelfde fotograaf als de eerste cursus, maar dit keer met een andere insteek. Deze keer met mijn nieuwe camera, dus een mooie gelegenheid om hiermee aan de slag te gaan.

Mooie foto’s maken zat er deze dag niet bij, want we waren voornamelijk aan het oefenen. Met uiteraard maar één doel voor ogen: tijdens de volgende reis op zoek naar die ene fantastische foto.

Kijk je mee of het gelukt is?

Santo Domingo: het koloniale hart van de Dominicaanse Republiek

Dominicaanse Republiek-Santo Domingo-hoofdstad-koloniale centrum

De hoofdstad van de Dominicaanse Republiek is niet om de hoek als je in Punta Cana verblijft, of eigenlijk waar dan ook op het eiland. Santo Domingo ligt op drie uur rijden en daar moet je zin in hebben tijdens je vakantie.

Eigenlijk beter gezegd, daar moet je gewoon zin voor maken. Drie uur later sta je namelijk in een hele andere wereld. Geen resort met stranden meer, maar een miljoenenstad met een koloniaal centrum. De binnenstad is niet enorm groot, maar wel de moeite waard om doorheen te slenteren.

Het is aan te raden om vooral binnen dit gedeelte te blijven. Buiten de muren van het koloniale centrum gaat het er net iets anders aan toe. Dan zie je wel hoe de Dominicanen echt leven, maar je wordt gewaarschuwd om je spullen heel goed in de gaten te houden.

Nieuwsgierig naar Santo Domingo?

Een half jaar aanwezig in bloggersland. Wat gebeurde er afgelopen kwartaal?

Terugblik kwartaal 2-reisblog-bloggen

Ineens is het alweer juli en hebben we de eerste hittegolf achter de rug. Nederland ging zuchtend en steunend gebukt onder de hete temperaturen. Het was ook heet, maar het voelde in ieder geval wel aan als zomer.

Voordat we de zomermaanden verder ingaan, is het tijd voor een terugblik. Inmiddels zijn Meisje van de Wereld en ik innig met elkaar verbonden en voelt het alsof ik dit al mijn hele leven doe. Maar ik ben toch pas een half jaar bezig.

De afgelopen maanden waren er hoogtepunten en dieptepunten. Tijd voor een terugblik op het afgelopen kwartaal.

Kijk je met mij mee wat er afgelopen kwartaal gebeurde?

Uit de oude doos: de vakantiefoto van vroeger

Fotoalbum-foto's vroeger-uit de oude doos

Een tijdje geleden bedacht Saskia van KidsEropUit de ‘Vakantiefoto van vroeger-tag’. Via Carolien van Alcana kwam deze bij mij terecht en ik mocht dus met mijn neus de oude fotoboeken induiken.

En dat vond ik toch zo heerlijk. Ik kon vervolgens niet stoppen, dus ik heb alle fotoboeken doorgespit. Ik zag mezelf van een klein hummeltje met weinig haar opgroeien naar een volwassen vrouw.

Ik kwam zoveel leuke foto’s tegen dat het nog moeilijk was om een selectie te maken. Maar het is gelukt. Ga je met mij op reis naar vroeger?

Bekijk snel welke foto’s ik weer vond