Mijn eerste indrukken van de Dominicaanse Republiek
We stappen uit het vliegtuig en een beklemmende warmte komt ons tegemoet. Na de frisse airco in het vliegtuig moeten we nog omschakelen. Als ik om mij heen kijk, zie ik voor het eerst een luchthavengebouw waar ik vrolijk van word. De lokale architect zorgt voor een Caribisch tintje en met de rieten daken lijkt het bijna alsof we een gezellige strandtent binnen komen.
De eerste stop is bij een balie, waar we tien euro betalen voor een soort visum. De man ziet een twintig euro biljet in mijn handen, is blij dat hij het verhaal niet voor de zoveelste keer uit hoeft te leggen en pakt het biljet gretig aan.
We sluiten aan in de volgende rij en wachten tot we de douane door mogen. De man die de stempels in het paspoort verzorgt, kletst gezellig met zijn collega. Mijn Spaans is verre van vloeiend, dus het kan zomaar gaan over de wasmachines die bij de lokale verkoper in de aanbieding zijn.
Pats, boem, onze stempel staat erin en we lopen door naar de bagage…
Een donkere aankomst op de Dominicaanse Republiek
Het is al avond als we onze eerste stappen op Dominicaans grondgebied zetten. We zien weinig van de omgeving, maar wat wel opvalt, zijn de politiepatrouilles die we iedere paar kilometer met hun zwaailichten langs de weg zien staan.
Niet veel later arriveren we bij ons hotel. We zijn er! We gooien onze spullen op de kamer en een paar minuten later zitten we aan onze eerste cocktail. En die smaakt goed. Hij hakt er aardig in na een lange vlucht en een tijdsverschil van zes uur.
Een vroege zonsopgang in Punta Cana
We weten het de eerste avond nog zo lang mogelijk te rekken voordat we gaan slapen, mede om te voorkomen dat we volgende dag al om vier uur wakker zijn. Maar toch lig ik om vijf uur klaarwakker in bed. Slapen lukt niet meer, dus ik besluit mijn bed uit te gaan en te kijken of er een mooie zonsopgang te zien is. Laat ik er maar eens van profiteren dat ik vroeg wakker ben, want normaal gesproken draai ik mij op dat tijdstip nog minimaal een paar keer om.
Er zwemmen al een paar fanatiekelingen in de zee en er wandelt een enkele verdwaalde toerist langs de branding. Ik plof in het zand en met mijn camera in de aanslag schiet ik zo de eerste foto’s van deze voor mij nog onbekende bestemming. De trouwe volgers van Meisje van de Wereld hebben al enkele foto’s op Facebook en Instagram voorbij zien komen.
Plannen maken en chillen op het strand
De eerste dag duiken we welverdiend (vinden we zelf in ieder geval) op het strand. Een beetje slapen, luieren, boekje lezen en aan ons bruine kleurtje werken. Ondertussen bedenken we wat we deze week willen gaan doen.
We twijfelen nog even of we een auto willen huren. Eerder sprak ik nog een vertegenwoordiger van het Dominicaans Verkeersbureau en zij gaf aan dat je prima een auto kan huren. Je moet alleen zorgen dat je rijdt zolang het licht is, want er is geen verlichting langs de kant van de weg.
De hostess ter plaatse raadt ons alles af wat we zelf willen doen, dus dat schiet lekker op. We vinden het lastig om te peilen of ze dit vanuit commercieel oogpunt zegt, want uiteindelijk willen ze natuurlijk zoveel mogelijk excursies verkopen.
De verhalen volgen snel
Maar we hebben in een week tijd toch het één en ander gedaan, waaronder ook op eigen gelegenheid. We hebben een goede indruk gekregen van het land en ik moet zeggen dat de Dominicaanse Republiek mij heeft weten te verrassen.
Toch horen we ook verhalen die niet zo prettig zijn en je af en toe kippenvel bezorgen. Ik laat de indrukken de komende dagen nog op mij inwerken en begin eerst maar eens met het uitzoeken van de foto’s. In een week tijd heb ik ruim 1900 (!) foto’s gemaakt, dus ik heb nog wat te doen.
Om je toch alvast mee te nemen naar de Caribische sferen van de Dominicaanse Republiek volgt hieronder alvast een eerste voorselectie.
Krijg je ook al zin om te gaan?
Wauw, wat een prachtige foto’s! Een vriendin van mij is afkomstig van de Dominicaanse en ze heeft er allemaal maar lof over
Dank je wel! Ik moet ook zeggen dat het land mij aangenaam verrast heeft:-)
Wauw, bijna 2000 foto’s om uit te zoeken, good luck! En geniet nog intens van de Dominicaanse Republiek, aan de foto’s te zien is het er volgens mij prachtig 🙂
Haha, ja dat wordt nog een flinke klus!
Ziet er al heel chill uit! Staat ook nog op mijn verlanglijstje 🙂 ben benieuwd hoe je de rest gaat vinden. Vond Samana en La Romana ook heel mooi eruit zien!
Ja, dat zag er zeker mooi uit! Maar het land heeft mij zeker verrast! De verhalen volgen snel;-)
Mooie foto’s! Krijg altijd zo’n instant reisgevoel van een berg kokosnoten 😉
Bedankt! En kokosnoten zijn altijd leuk he;-)
Wat een fijn verslag om te lezen 😉 ik ga zelf in september!
Heb je nog veel last gehad van het zeewier? ik lees allemaal horrorverhalen …
Dank je wel! Leuk dat je gaat, je gaat het vast naar je zin hebben. Wij hadden helaas best veel last van zeewier. Het werd wel elke ochtend weggehaald, maar een uur later konden ze weer opnieuw beginnen. En helaas ook wel het een en ander in het water. Maar het schijnt wel per plek te verschillen. In Macao, waar we gingen surfen, was bijvoorbeeld geen zeewier. Dat is een half uurtje er vandaan. Veel plezier alvast!
Leuk om te lezen! Ik heb ook genoeg verhalen gehoord over de Dominaanse en daardoor zijn we toch steeds aan het twijfelen. Wel of niet gaan? Ik volg je verhalen verder…
Ik vond het toch wel een aanrader en er is meer dan genoeg buiten je resort te beleven.
Mooie foto’s! Ook nog eentje voor op m’n bucket list 🙂
Dank je wel!