Archives: Persoonlijk
Ook voor de thuisblijver is het vakantie: rust, ontspanning en geen zorgen
“Ik ben volgens mij nog nooit zo relaxed op reis gegaan. Alles is ingepakt en ik heb tijd over. Dat is me nog nooit gebeurd!” Linda kijkt me stralend aan terwijl ze me dit vertelt. ’s Ochtends ging ik even naar mijn werk, maar rond kwart voor elf reed ik naar huis om haar op het station te zetten. Samen met een vriendin gaat ze een week naar de Dominicaanse Republiek.
Ze stopt nog even snel een paar spullen in haar bomvolle tas en dan is het echt tijd om te gaan. We zitten nog niet in de auto… “Heb ik mijn bril wel meegenomen?” Ondertussen haalt ze haar rugtas overhoop om de bril te zoeken. “Gelukkig, hij zit helemaal onderin, we kunnen rijden!”
Tien meter verder, we zijn de straat nog niet uit. “Shit, volgens mij ligt mijn zonnebril nog binnen.” Hup, auto in z’n achteruit en terug naar huis. En dan kan ik het niet laten: “Fijn he? Zo relaxed op vakantie gaan?”
Zo gaat het altijd, lees maar verder
Reizen is geweldig, maar die tas inpakken… Wat een drama!
Er zijn maar weinig dingen die ik niet leuk vind aan reizen. Zelfs vroeg opstaan doe ik met plezier en vaak is dat het enige moment dat ik voor de wekker al wakker ben. Verder is vroeg opstaan echt niet voor mij uitgevonden, al heb ik dus zo mijn momenten.
Maar die tas inpakken…ik vind het één grote ramp. Ik krijg het elke keer voor elkaar om alles op het laatste moment te doen. Het maakt niets uit dat ik al weken of maanden weet wanneer ik vertrek.
Daarnaast ben ik niet snel met inpakken en slingert er overal wel iets door het huis. Al schijnt dit wel vaker te gebeuren als ik mijn wederhelft geloof, maar die discussie bewaar ik maar voor achter de schermen.
Vandaag is het dus weer zo’n dag. De dag dat ik mijn tas mag inpakken en als een kip zonder kop door het huis loop…
Wil je weten hoe ik als kip zonder kop rond loop?
Hoe jij als lezer mij vorige week kippenvel bezorgde
Vorige week dook ik in mijn eigen emoties en zette alles op papier. Nou ja, letterlijk op een computerscherm. Binnen no-time typte ik mijn verhaal en was ik voor een moment terug in het verleden.
Maar na het typen van mijn verhaal twijfelde ik toch een paar dagen of ik dit met de buitenwereld wilde delen. Het was zo persoonlijk en maar een klein aantal mensen wist hoe ik mij die periode echt voelde. Ik vond het doodeng.
Een minuut voordat ik het artikel publiceerde, twijfelde ik nog. Maar een druk op de knop later stond het live. Kriebels in mijn buik, want het stond nu echt zwart op wit. Mijn verhaal, mijn emoties en mijn gevoelens.
Wil je weten wat de reacties in mij los maakten?
Het einde van een vervelende periode. Revalideren met een reisblog
16 januari 2014. Deze dag staat voor mij als een zwarte bladzijde in mijn geheugen. Het is het begin van een periode die niet zo lekker loopt en ik soms niet weet wat ik met mijzelf aan moet.
Het moet de dag worden die mij van de pijn gaat helpen. Na bijna drie jaar pijnklachten in mijn elleboog, die niemand echt kan verklaren en verhelpen, doet de operatie hopelijk wel zijn werk.
De orthopeed is na afloop positief, want ze heeft het een en ander weggehaald dat op MRI scans en echo’s niet te zien was. Precies op de plek van de pijn, dus dit moet het gewoon zijn…
Lees verder over de periode die volgt
Getrouwd met een reisgek. Dan kom je nog eens ergens
‘Getrouwd zijn met een reisblogger. Het zal je maar gebeuren.’
De titel van het laatste artikel op Meisje van de Wereld. Eentje die het één en ander losmaakt en veel reacties oproept. Vooral partners van de reisfanaten zijn het hier roerend mee eens.
Maar is het nou echt zo erg om met een reisblogger getrouwd te zijn? Helemaal niet! Het brengt actie en avontuur in je leven. En wie is er nou perfect? Niemand…dus ook een reisblogger heeft soms vervelende trekjes.